مقاله: معرفی آلات موسیقی ایرانی (سازهای موسیقی دستگاهی ایران)
به گزارش دَبی بلاگ، وسعت معمول صدای بربط نزدیک به دو اکتاو می باشد و با کلید سل خط دوم و گا ها باکلید فا خط چهارم نت نویسی می شود.
تار از ساز های زهی مضرابی مقید است که در ساخت آن از چوب، پوست، استخوان، زه و فلز استفاده شده و طول آن حدود 95 سانتی متر است. نوازنده، تار را در حالت نشسته به صورت افقی روی ران پا قرار می دهد و با مضرابی که در دست دارد به سیم ها زخمه می زند. تار ایرانی شامل 6 سیم از جنس فلز است که معمولا سیم های اول و دوم باهم و سیم های سوم و چهارم هم باهم کوک می شوند. سیم پنجم همصدای سیم های اول و دوم و سیم ششم یک اکتاو بم تر از سیم های اول و دوم کوک می شود.
از ساز های زهی آرشه ای مقید است که در ساخت آن چوب، پوست و زه یا نخ نایلون به کار می رود. از قدیمی ترین آلات موسیقی ایرانی و ساز های نواحی ایران است که رد آن در ادبیات و حجاری ها دیده می شود. در برخی نواحی آن را مانند کمانچه و با آرشه می نوازند و در برخی دیگر مناطق مثل تار و با مضراب می نوازند. دارای 6 وتر اصلی است که دو به دو با یکدیگر همصدا کوک می شوند.
منبع مقاله: معرفی آلات موسیقی ایرانی (سازهای موسیقی دستگاهی ایران)