بچه ها داعشی در اردوگاه های سوری رها شده اند

به گزارش دَبی بلاگ، گروه های حقوق بشری می گویند، رها کردن بچه ها خانواده های داعشی در سوریه، سلامت روانی و فیزیکی این بچه ها را تهدید می نماید.

به نوشته روزنامه واشنگتن پست، گروه های حقوق بشری می گویند، رها کردن و تنها گذاشتن بچه ها خانواده های داعشی در اردوگاه های سوری خطر تلقین ایدئولوژی داعشی به آنها را افزایش می دهد که به صورت گسترده در این اردوگاه ها وجود دارد و می تواند نسل جدیدی از شبه نظامیان خشونت طلب را ایجاد کند.

گروه بین المللی بحران در گزارشی آورده است، بچه ها در این اردوگاه ها فاقد آموزش و مراقبت های بهداشتی کامل هستند و اغلب با کمبود مواد غذایی و آب پاکیزه روبرو هستند. بیماری های عفونی در این اردوگاه ها شایع است و باعث می گردد تا هر ماه ده ها تن جان خود را از دست بدهند. همچنین نگرانی فزاینده ای درباره مرگ های ناشی از کروناویروس وجود دارد اما موارد تایید شده به دلیل عدم وجود کیت های آزمایش این بیماری ثبت نشده است.

یاسمین احمد، مدیر اجرایی گروه حمایتی موسوم به حقوق و امنیت بین الملل می گوید، بعضی از بچه ها برای چندین سال است که در این اردوگاه ها ساکن هستند و دست کم 9 کودک با والدین اروپایی در سال های اخیر به دلایلی که قابل پیشگیری بود، جان باختند.

بعضی از کشورها بسیاری از این بچه ها را پذیرفته اند. روسیه، کوزوو، ترکیه، ازبکستان و قزاقستان هر کدام بیش از 100 زن و کودک را پذیرفته اند. اما بسیاری از کشورهای غربی در انجام این کار تعلل نموده اند و موانعی چون مشکل در تایید والدین، خطر اعزام دیپلمات ها به یک منطقه جنگی و عدم جدایی فرزندان از مادرانشان را دلیل این کار دانسته اند؛ این کشورها نمی خواهند مادران این بچه ها را بپذیرند.

وقتی داعش در سال 2014 منطقه مرزی بین عراق و سوریه را تصرف کرد، ده ها هزار وابسته داعشی از سراسر جهان به این منطقه سرازیر شدند که شامل بسیاری از غربی ها می شد که بچه هاشان را هم با خود آوردند یا پس از رسیدن، فرزندانشان به جهان آمدند.

آنهایی که پس از کمپین نظامی علیه داعش زنده ماندند، بازداشت شدند. مردان را به زندان بردند و زنان و بچه هاشان را به اردوگاه ها.

در حالیکه بازگرداندن بزرگسالان سوالاتی را درباره میزان مجرمیت و خطرناک بودنشان عنوان کرد، یک شبکه از فعالان، وکلا و وابستگان در اروپا و آمریکای شمالی به دولت هایشان تاکید کردند تا بچه ها را برگردانند و این بحث را پیش کشیدند که آنها انتخاب نکردند که به سوریه بروند و نباید بابت گناهان والدینشان زجر بکشند. اما حامیان و مدافعان این ایده اغلب به دلیل اینکه دولت ها نمی خواهند با والدین این بچه ها رو در رو شوند، دسترسی محدودی به آنها دارند.

تیگه تریر، وکیل حقوق بشر در کپنهاگ، دانمارک که با این سیاست مخالف است و برای بازگرداندن بچه ها دانمارکی کوشش می نماید، گفت: یکسری بحث وجود دارد که بچه ها را نباید مقصر دانست اما ما به این دلیل نمی توانیم به آنها یاری کنیم که مادر یا یک پدر وجود دارد و تاکید می نماید که باید به فرزندانش محلق گردد. با وجود این اختلافات و مسائل، 20 کشور بعضی از بچه ها را برگردانده اند. آمریکا 15 کودک را برگردانده است.

وی ادامه داد، 26 کودک کانادایی در شمال شرق سوریه گیر افتاده اند که بیشتر آنها شش سال یا کمتر هستند.

سایر کشورها از رویکرد مورد به مورد تبعیت می نمایند به این معنا که اولویت را به بچه ها بیمار داده اند، چون دولت ها نمی خواهند آنها در این اردوگاه ها بمیرند. البته در این نوع رویکرد، بچه ها سالم یا آنهایی که والدینشان هنوز زنده هستند، جایی ندارند.

مساله بازگرداندن بچه ها داعشی به ویژه در فرانسه بسیار سر و صدا نموده چون اکثریت مردم این کشور علیه بازگرداندن شبه نظامیان و خانواده های آنها هستند. از 300 کودک با والدین فرانسوی در اردوگاه های سوریه، تنها 18 تن بازگردانده شده اند.

نیروهای کرد که مدیریت این اردوگاه ها را برعهده دارند، خواهان برگرانده شدن تمامی خارجی ها شده اند و می گویند، آنها نمی توانند این افراد را برای مدت نامحدود در یک منطقه بی ثبات در بازداشت نگه دارند. اما دولت فرانسه این زنان که به داعش ملحق شدند را شبه نظامیانی می داند که باید در همان کشورهایی که مرتکب جرم شدند یعنی سوریه یا عراق، محاکمه شوند؛ سیاستی که گزینه های کمی را برای بعضی از خانواده های فرانسوی برجای گذاشته است.،ایسنا